Huilende baby’s: iedereen kent het, want het is normaal. Huilen heeft namelijk een functie: de baby, die nog niet kan praten maar wel volledig afhankelijk is van diens ouders, maakt daarmee duidelijk: “Ik heb jou nodig.” En je baby heeft je vaak nodig: nodig als hij honger heeft, nodig als hij een vieze luier heeft, nodig als hij moe is en nodig als hij behoefte heeft aan liefde en contact.
Het huilen van een baby moet je dus ook niet negeren: daar is iedereen het over eens. En de meeste ouders lukt dat ook niet, omdat het huilen van je baby direct alles in jou aanzet tot actie.
Maar wat als jouw liefde niet genoeg is en je baby blijft huilen? Wat als je je kindje gevoed hebt, verschoond hebt, geknuffeld hebt en het blijft huilen? Of beter: wat als je baby maar blijft krijsen? Krijsen tot je oren er van tuiten en je -zelfs als je baby helemaal niet in de buurt is, alleen nog maar gehuil en gekrijs hoort? Hoe voorkom je dat je gek wordt van het huilen en krijsen?
Natuurlijk zoek je hulp voor de problemen die het huilen van je kindje veroorzaken. Je leest daarover in mijn andere blogs op deze pagina. Maar de zoektocht naar de oplossingen duurt vaak wel even en al die tijd huilt (krijst) je kindje wel….
Dus hoe zorg je dat je niet gek wordt?
1. Vertel jezelf dat je doet wat je kunt…
…en dat je dus een goede moeder (of vader) bent.
Zorg dat je, te midden van het het huilen en alle machteloosheid die dit oproept, jezelf blijft vertellen dat jij doet wat je kunt. Dat je baby weliswaar huilt, maar dat dit niet komt omdat jij iets niet goed doet.
Je omgeving zal je dat vaak wel willen vertellen. Soms onbedoeld door tips te geven die jij al wel honderdduizend keer hebt geprobeerd. Maar soms wordt het je ook recht in je gezicht gezegd: “Jij zult iets wel niet goed doen, dat je je kind niet stil krijgt.”
Dat dat meer zegt over degene die jou dat vertelt, dan over jou, is een waarheid als een koe, maar onder druk van de machteloosheid die je voelt, is dat vaak wel lastig om te blijven onthouden.
En dus is mijn eerste tip: blijf jezelf vertellen dat je een goede moeder bent die doet wat ze kan. En let wel: als je al het gekrijs kunt doorstaan, dan ben je geen goede moeder. Dan ben je een fantastische moeder, omdat je doorgaat en volhoudt en ondanks alles van je kindje blijft houden.
2. Zorg voor wisseling van de wacht
Heb jij de hele dag met een krijsende baby op je arm door het huis gelopen? Geef je kindje dan aan je man zodra hij thuiskomt uit zijn werk. Laat hem lekker troosten, terwijl jij even stomweg eten gaat koken, gaat douchen (eindelijk!) of gewoon het huis even uit vlucht naar een vriendin. Zijn er nog anderen door wie je kindje zich laat troosten en willen zij je helpen? Maak daar gebruik van. Zorg dat je het niet allemaal alleen opknapt en geef jezelf regelmatig een adempauze.
3. Zoek afleiding tijdens het huilen
Het krijsen van een baby gaat door merg en been. Zeker als het je eigen kindje is en je niets lijkt te kunnen doen om je kindje te troosten. Ik vond manieren om m’n dochters te troosten, maar tegelijkertijd het huilen minder hard binnen te laten komen.
Zo zat ik vaak uren op ons bed of op de bank met een ondertiteld TV-programma aan, (engels of teletekst pagina 888). Geluid op nul, zodat m’n baby daar geen last van had en niet nog meer geprikkeld werd. Baby naar mij toe, zodat de visuele prikkels m’n kindje niet nog meer prikkelden. Troosten, wiegen en ondertussen m’n aandacht richten op de TV. Op die manier was ik er wel voor m’n kindje en voorkwam ik dat het krijsen compleet onder m’n huid ging zitten.
Ook het zingen van liedjes tijdens het rondlopen met m’n dochters, of hardop verhalen vertellen tegen ze, hielp om niet te verdrinken in de poel van machteloosheid.
Als je dan op een gegeven moment de periode van het huilen voorbij bent en niet meer hoeft te overleven, kan het soms nodig zijn om over je ervaringen te praten. Sommige moeders hebben baat bij gesprekken met de praktijkondersteuner GGZ van de huisartsenpraktijk, anderen hebben meer nodig en komen er bijvoorbeeld weer bovenop dankzij EMDR: een behandelmethode die wordt ingezet bij ervaringen die veel gevoelens van machteloosheid en controleverlies hebben opgeroepen.
Geef jezelf ook daarin wat nodig is: het aanhoudende krijsen van het kindje dat in alles afhankelijk is van jou, geeft een groot gevoel van machteloosheid en controleverlies en dit mag je serieus nemen. Uiteindelijk geef je je kindje de beste zorg door eerst jezelf de beste zorg te geven.
Eerste hulp bij huilbaby 