De wereld van verse moeders zit vol met nieuwe woorden en begrippen. En als je kindje een huilbaby is, zijn dat er nog iets meer dan als je baby een tevreden kindje is dat gewoon het grootste deel van de tijd slaapt.
Kiss-syndroom was voor mij echter, hoe onbekend ook, geen vreemde term. Mijn zus is ergotherapeut en vertelde ooit tijdens haar opleiding al over dit verschijnsel bij baby’s.
Toen onze oudste geboren werd en een zeer hardnekkige voorkeurshouding liet zien, wist ik dankzij m’n zus wat er waarschijnlijk aan de hand was en wat ik moest doen. Toen ze 10 weken oud was, deed ze weinig anders dan huilen en sliep ze nauwelijks. Ze spuugde ontzettend veel en wilde daardoor ook heel veel drinken om het zuurbranden tegen te gaan.
De adviezen van het consultatiebureau hielpen weinig. De voorkeurshouding was in het geval van onze dochter sterk naar rechts, maar stimuleren op links hielp niet en haar hoofdje die kant op leggen als ze ging slapen, hielp ook niet. In de eerste plaats omdat ze nauwelijks sliep, in de tweede plaats omdat ze vrijwel direct terugdraaide als ik haar hoofdje naar links legde. Wisselen met drinkhouding ging automatisch, want ze kreeg borstvoeding. Ook dat had volgens het consultatiebureau moeten helpen, maar dat deed het niet.
Gelukkig had ik dus al ooit gehoord van het kiss-syndroom en was ik bekend met één van de manuele beroepsbeoefenaars die dit syndroom goed weten te behandelen: de osteopaat.
Met 10 weken oud hadden we de eerste afspraak. Drie kwartier lang brulde ze tijdens de behandeling gewoon door, om na die eerste behandeling ineens niet meer te spugen. Nog twee dagen huilde ze veel, maar op dag 3 kon ik haar ’s ochtends slapend in haar bedje leggen en sliep ze ruim 2,5 uur achter elkaar. Ik wist niet wat me overkwam en ben meerdere keren wezen kijken of ze het nog wel deed….
Na in totaal vier behandelingen bleven de klachten weg en was de voorkeurshouding verdwenen. Onze dochter was veranderd van een voortdurend krijsende baby in een kind dat zich in slaap liet wiegen en dan een uur of 2-3 achter elkaar kon slapen. Een verademing!
Daarom dus vandaag een stuk over het kiss-syndroom. Wat het precies is en wat je eraan kunt doen.
Allereerst: het kiss-syndroom wordt nog altijd niet breed erkend binnen de reguliere geneeskunde. Wat mij betreft betekent dat niet dat het niet zou bestaan, maar voor de volledigheid vermeld ik het dus wel.
Symptomen die gezien worden bij het kiss-syndroom zijn:
- voorkeurshouding
- overstrekken (banaanhouding)
- veel huilen
- slecht slapen
- soms: (verborgen) reflux
Oorzaak voor het kiss-syndroom is langdurige of te krachtige druk op de nekwervels, waardoor deze klem komen te zitten. Die situatie ontstaat bijvoorbeeld als een kindje lang ingedaald ligt of als een bevalling erg lang duurt of juist bijzonder snel verloopt. Ook bevallingen waarbij tang of vacuümpomp gebruikt zijn, kunnen bijdragen aan het ontstaan van het kiss-syndroom.
Een manueel therapeut of osteopaat die ervaring hebben met de behandeling van jonge baby’s kunnen de wervels manipuleren en zo zorg dragen dat deze weer recht komen te staan. Let er bij het kiezen van een therapeut op dat je iemand kiest die geregistreerd is bij een beroepsvereniging: omdat het geen beschermde beroepen zijn, mag iedereen een dergelijk bordje op z’n deur hangen en deze behandeling uitvoeren. Het laat zich raden dat dergelijke personen echter niet weten wat ze doen en meer kwaad dan goed zullen doen. Er zijn gevallen bekend waarin baby’s overleden als gevolg van een verkeerde behandeling. Met name het buigen van het hoofdje waarbij het kinnetje op de borst gedrukt wordt, is gevaarlijk. Doet een therapeut dit bij je kindje, dan dien je ten allen tijde de behandeling te stoppen.
Een ervaren manueel therapeut of osteopaat zal dit echter nooit doen en zeer subtiel manipuleren op de wervels. Alhoewel er artsen zijn die stellen dat dit niet kan helpen, zijn er echter tal van verhalen bekend van ouders die je kunnen vertellen dat de behandeling de voorkeurshouding wegnam en de problemen daarna verdwenen. Steeds meer kinderartsen sturen in het geval van een hardnekkige voorkeurshouding dus toch door naar een manueel therapeut of osteopaat.
In lichtere gevallen kan de fysiotherapeut ook bijdragen aan het verdwijnen van de voorkeurshouding.
Chiropracter heeft bij onze zoon erg goed geholpen. Deze gaf aan dat het vlies rond de ruggengraat gedraaid kan zitten als gevolg van de bevalling en dat irriteert en doet pijn. Mijn zoon was na 1 behandeling van het overstrekken af, had geen plank meer in mijn armen maar een relaxte baby. Reflux is helaas gebleven, maar met ingedikte voeding en bedje echt wel flink schuin, had hij er geen extreme last meer van. Overstuur huilen was over en werd ‘gewoon’ huilen na 6 weken. Met 4 weken zijn we met ingedikte voeding begonnen. Consultatiebureau gaf erg slecht advies, hoorde erbij vlg hen. ‘S nachts op de huisartsenpost hadden we een tophuisarts die gelijk deze adviezen gaf.
Overigens moesten wij onze zoon echt om de 4 uur voeden, geen kleine beetjes, maar echt maar om de 4 uur om de slokdarm rust te geven en hem te helpen de voeding te verwerken.
Biologische johannesbroodpitmeel geeft eigenlijk geen extra krampjes, andere varianten is de kans groter. En werkt eerder laxerend dan obstiperend is mijn ervaring. Onze zoon had eigenlijk geen last van verstopping, hij kreeg flessen van 210 cc met 2 theelepels johannesbroodpitmeel. Hopelijk heeft iemand ook wat aan deze adviezen..
Een krijsende baby met pijn gun ik niemand. Respect dat de schrijfster 2 huilbaby’s heeft groot gebracht. Wij vonden 1 al heftig!
LikeLike